هنگام پمپاژ سيالات ضخيمي كه از تركيب سيال و جامد تشكيل شده اند مهمترين نكته تهيه هد مكش و لوله كشي مناسب است به طوري كه مواد به ورودي پروانه آزادانه و به راحتي وارد شوند. پره هاي راهنما يا نوع خاصي از پيستون يا پلانجر مي تواند اين كار را انجام دهد بدون آنكه جلوي آب گرفته شود. چنانچه جريان مكش به پمپ مناسب و مطمئن باشد بقيه مسئله ساده است. تقريبا هر پمپ ديافراگمي محلول را به خط خروجي روانه مي كند. هد رانش نيز به همان روش معمول محاسبه مي شود يعني با استفاده از مقاومتي كه براي غلظت سيال پمپ ديافراگمي در نظر گرفته شده است. 

شايد پمپ هاي ديافراگمي پرمصرف ترين كلاسي باشد كه براي پمپاژ خمير كاغذ و سيالات مشابه استفاده مي شوند. اين پمپ ها معولاً نسبت به سيال آب خالص هد كمتر و ظرفيت كمتري را با سيالات ضخيم به خروجي تحويل مي دهد. به همين دليل اغلب بايد عملكرد آبي پمپ را قبل از آنكه مناسب بودن آن براي استفاده با خمير كاغذ مشخص شود تصحيح كرد. 

تمامي سازندگان پمپ هاي ديافراگمي منحني هاي عملكرد پمپ را براي سيال آب ارائه مي دهند زيرا آزمايش پمپ ها براي تعداد زيادي از سيالات كه در صنايع مختلف استفاده مي شود فوق العاده مشكل است. استفاده از فاكتور تصحيح ساده تر است و به صرفه جويي در وقت و هزينه منجر مي شود. 

هرچه حركت خمير سريع تر يا آزاد تر بوده و هوا درون آن قرار گرفته باشد ممكن است شرايط پيچيده تري را لازم داشته باشد زيرا خمير خيلي راحت تر در تعليق مي ماند البته چانشي هايي كه به خمير اضافه مي شوند مثل زاج سفيد ممكن است باعث تشكيل گازهايي روي الياف خمير و توقف كار پمپاژ شود. 

در حالتي كه فشار محفظه آب بند منفي باشد بايد از ورود هوا به داخل محفظه آب بندي ممانعت به عمل آورد. در غير اين صورت هواي وارد شده به پمپ مي تواند اجزاي متحرك پمپ ديافراگمي را از حركت باز دارد. در اين حالت يك سيال خارجي در محفظه آب بندي و بين رديف هاي پكينگ ها و از طريق رنگ هاي فانوسي به داخل پمپ تزريق خواهد شد، كه مقداري از اين سيال به داخل پمپ مكيده مي شود و بقيه از محفظه آب بندي قطره قطره به بيرون مي ريزد در اين حالت سيال هم به عنوان روان كننده و هم به عنوان مسدود كننده عمل مي كند.